Evelien, docent: “Ik worstelde een tijdje met bepaalde emoties en belemmerende overtuigingen. Ik wist dat ze er waren en probeerde er zelf rationeel een oplossing voor te vinden. Toch bleven ze terugkomen. Zodoende kwam ik bij Irene. Meteen was Irene heel praktisch en doelgericht. We gingen gelijk aan de slag. Ze heeft me geholpen met het vinden van de herkomst van bepaalde overtuigingen. Daarnaast heeft ze me het juiste gereedschap aangereikt en aangeleerd om weer de controle over deze emoties te nemen. Vanaf het begin had het effect en gedurende de sessies groeide het vermogen om het gereedschap juist te gebruiken. Het was sowieso heerlijk om met Irene te werken. Ze is een prettig persoon om mee te werken en we hebben ook veel kunnen lachen. Ze is scherp en observeert ontzettend goed. Aan het eind had ik de totale regie terug en kon ik zelf weer verder”.
BK, verpleegkundige: “Het mooiste aan Irene vind ik dat ze me kan ‘ lezen’.
Ze kijkt en luistert en vind al snel hetgeen wat mij dwars zit of hindert… soms zelfs waar ik het zelf niet zou zoeken!
Intuïtief noem je dat toch? Ze lost niets op maar laat mij zelf nadenken en met haar hulp kijken naar wat mijn mogelijkheden zijn.
Dus meedenken hoe ik ZELF met voor mij moeilijke dingen om kan gaan of er anders naar te gaan kijken.
Dit voelt zó goed, tevens ‘leer’ ik daar van hoe ik moeilijke dingen kan ombuigen of veranderen naar iets wat niet of minder moeilijk is. ‘Zelfhelend’ met hulp en handvatten door Irene aangereikt! Haar eerlijkheid is natuurlijk ook heel bijzonder.
Ze is geen meeprater en kan kritiek geven als ik dingen anders zie dan zij. Dit kan wat lastig zijn voor mij maar geeft mij de beste tools! Daardoor kan ik ook kritisch naar mezelf kijken, wat ook weer oplossingsgericht kan werken!
Ik kom soms met de ziel onder mijn arm bij haar binnen, als ik naar huis ga voel ik mij ’licht’, rustig en prettig.
Dank lieve Ireen!!
Boris, 28 jaar, afgelopen jaar kreeg hij teelbalkanker en intense stress: “Binnen drie dagen moest ik onder het mes. Veel tijd om na te denken over wat er gebeurde was er niet. Ik moest in een ijltempo mijn leven op pauze zetten voor op z’n minst een paar maanden. Of ik chemotherapie of bestraling zou krijgen wist ik nog niet. De kans daarop was behoorlijk groot en dan zou het zeker een paar maanden duren voordat ik er boven op zou zijn. Die dagen rond mijn operatie werd ik gebombardeerd met keuzes waar ik tot dan toe nog nooit over had nagedacht. Wil ik kinderen? Zo ja, dan moest ik om mijn vruchtbaarheid te vrijwaren sperma in laten vriezen. Hoe lang zou die sperma dan bewaard moeten worden? Drie, zes of tien jaar? Wilde ik een prothese? De lijst aan keuzes leek oneindig. Stilstaan bij wat er op dat moment echt aan de hand was – dat ik kanker had en binnen kort een teelbal zou verliezen – was schier onmogelijk.
Na de operatie kon ik een paar weken zo goed als niets. Basale zaken als naar het toilet gaan of een douche nemen waren een enorme uitdaging en kostten zeer veel energie. Vrienden die op bezoek kwamen konden maar heel even blijven omdat ik te fragiel was om naar hen te luisteren. Stilletjes aan kon ik steeds meer. Die beperking in energie dwong me om heel heldere keuzes te maken. Wat wilde ik doen met dat beetje energie dat elke dag een beetje aangroeide? Vooral naar dat laatste kijken, naar wat ik al weer kon, hielp me enorm. Elke keer als ik weer iets kon wat ik voordien niet kon voelde als een overwinning.
De maanden daarna werd steeds duidelijker dat ik door het oog van de naald gekropen was. Ik hoefde geen chemotherapie of bestraling. Het enige wat ik moest was elke maand op controle naar het ziekenhuis en om de drie maanden een scan om te bekijken of de kanker toch niet ergens anders was terug gekomen. Peanuts dacht ik. Maar daar verkeek ik me flink op. Elke keer als ik naar het ziekenhuis moest was het met geknepen billen. De stress en de angst die had gevoeld rond de operatie maar geen ruimte had gegeven, kwamen elke maand weer terug, zeker wanneer ik de uitslagen van mijn scans zou gaan krijgen.
In de herfst van vorig jaar vond ik het zo intens dat ik contact op nam met Irene om te bekijken wat ik in Gods naam aan die alomvattende stress zou kunnen doen. In het consult vroeg Irene me om in een visualisatie volledig terug te gaan naar dat moment van die paar dagen rond mijn operatie. Pas toen merkte ik dat wat ik daar had mee gemaakt onder een dikke steen had gestopt. Er was destijds simpelweg geen tijd om daar bij stil te staan. Ruimte aan geven aan het verdriet van dat moment en het verlies aan vertrouwen in mijn eigen lijf, was iets wat ik nog niet gedaan had. Dat wel doen was enorm bevrijdend voor me. Het maakte de opvolging in het ziekenhuis een stuk dragelijker.
Nu een jaar later vind ik de controles nog steeds spannend . Erkennen dat ze spannend zijn helpt me om ze juist te kaderen. Het geeft me een stabiliteit binnen onzekerheid die ik telkens weer tegen kom. De controles worden steeds meer routine en stap voor stap kan ik heel dit proces en deze ziekte steeds beter een plekje geven in mijn leven”.
DAS, 49 jaar: “Heel concreet heeft coaching bij Irène me opgeleverd: een job in de sociale sector, hernieuwd contact met mijn zus, inzichten in mijn aandeel in de relatie met mijn dochter en innerlijke groei. Irène is een coach die ik met de hand op mijn hart durf aanraden. Dat zegt alles over mijn mening over haar. Ik apprecieer haar professionaliteit, haar deskundigheid, haar doortastendheid, haar gulheid, haar vak beheersing en haar beheerste, rustgevende uitstraling. Irène zegt de dingen zoals ze zijn en deinst niet terug om de figuurlijke schop onder de kont te geven. Dat vind ik getuigen van grote kunde en boezemt mij vertrouwen in. Ze spot als de bliksem de blinde vlekken, de patronen, de overtuigingen, de belemmeringen… en weet ze als geen ander te plaatsen in het grotere geheel. Ze doorziet snel en vakkundig. Irène’s drempel is laag; zij is als professional heel bereikbaar. Zij weet de afstand tussen therapeut/coach en cliënt op een menselijke, fijne manier te verkleinen. Ze geeft me het gevoel dat ze haar cliënten een warm, oprecht hart toedraagt en dat ze altijd tijd maakt als je haar nodig hebt. Irène is iemand die mensen in hun kracht zet. Ze blijft door de indruk die ze maakt en de vooruitgang die ze bewerkstelligt, (on)bewust mee verder waken op de schouder van haar cliënten.”
Agnes: “Irene is een heel warm, fijn iemand om bij te zijn. Dat maakte het voor mij direct makkelijker om te vertellen waar ik mee zat. Irene heeft het unieke vermogen om met me “mee te voelen” naar waar nu het knelpunt precies zit. Ze heeft me zo geholpen door met me mee te kijken en te wijzen op een (of vooruit, misschien een paar…) blinde vlek die ik had. En ineens was het probleem veel minder ingewikkeld dan ik had gedacht en kon ik weer door. Superfijn!”