| Er ligt een dik pak sneeuw en volgens de weergoeroes blijft het nog een poosje zo. Ik geniet er enorm van. Met name omdat het dan zo helder licht is. Hou jij ook zo van licht? |
| In België en Nederland zijn we opgegroeid met de seizoenen. Periodes in het jaar waarin het licht telkens verandert. Van veel licht naar weinig licht, van zinderend licht op een warme zomerdag naar het ijskoude licht op een winterdag. Licht delen Wanneer licht een schaars goed is, zoals bijvoorbeeld in de winter in Scandinavië, moet je daar zelf iets tegenover zetten. Eli Heggdal, een Noorse uitwisselingsstudent die een jaar in een Belgisch gastgezin verbleef, vertelt in een artikel in De Standaard: ‘In Noorwegen verlichten we ’s winters altijd het hele huis, en we laten de gordijnen open, zodat we op die manier ook de straat verlichten.’ Wij hebben daarentegen veelal geleerd om ‘het licht uit te doen’ en ‘de gordijnen of de luiken te sluiten’. Wat een ander perspectief, het licht delen. Als het binnen donker is Heggdal: ‘Als ik denk aan al die gezelligheid, met veel kaarsjes, vuur en licht, dan is die donkere winter iets veiligs, iets wat om ons heen zit als een deken.’ Met andere woorden: Als het binnen licht is, dan is het gevaar ver weg. Maar wat als het donker van binnen zit? Er zijn mensen die er nooit last van hebben, maar anderen vallen ten prooi aan een winterdepressie. Dan voelt het van binnen zwaar en lijkt het licht ver weg. En toch, niets is minder waar. |
| Als het van binnen licht is Er is niet veel nodig om het licht(er) te maken. We hebben vaak de neiging het donker buiten te sluiten, letterlijk en ook figuurlijk. Sommige mensen klampen zich wanhopig vast aan het licht en anderen worden beheerst door het donker ‘buiten’. Maar zoals Heggdal al zegt: “als het binnen licht en warm is, dan wordt zelfs die donkere winter iets veiligs.” Dan is er niets meer om bang voor te zijn. Het ‘enige’ dat je hoeft te doen is de bereidheid te hebben om in het donker een lichtpuntje te willen zien. En dat vraagt moed. Moed en bereidheid om los te laten wat je niet langer dient. Vertrouwen dat één lichtpuntje genoeg is om je helemaal te vullen. Liefdevolle aandacht om dat lichtpuntje in jezelf brandende te houden. Vanuit trouw en loyaliteit aan jezelf. |